Η ΕΕΦ και το Μουσείο Φιλελληνισμού συνεργάσθηκαν για την υλοποίηση της νέας εμβληματικής παραγωγής του ΣΚΑΪ, προσφέροντας υλικό και φωτογραφίες εκθεμάτων του Μουσείου και διαθέτοντας τους χώρους του για τα γυρίσματα.

Ένα από τα επεισόδια αναφέρεται σε δύο μεγάλους Φιλέλληνες. Τον Βρετανό Lord Byron και τον Αμερικανό Dr. Samuel Gridley Howe.

Πρεμιέρα Παρασκευή 1/10/2021 στις 21.00

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το trailer της σειράς εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=o3XkiHE74c0

Πρόκειται για μια ξεχωριστή τηλεοπτική πρόταση που θα ολοκληρωθεί σε έξι επεισόδια, με κινηματογραφική οπτική, άρτια τεκμηρίωση, υψηλή αισθητική και σπουδαίους συντελεστές μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Το κορυφαίο γεγονός της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας ξεδιπλώνεται μέσα από τα μάτια των ηρώων. Τα εμβληματικά πρόσωπα της Ελληνικής Επανάστασης, η πορεία της ζωής τους, η συμμετοχή και η προσφορά τους στον αγώνα. Ιστορικοί-ομιλητές παρουσιάζουν και αναλύουν το γενικό ιστορικό πλαίσιο στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 και αναλύουν πτυχές της προσωπικότητας του εκάστοτε ήρωα.

Το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφουν η Ανιές Σκλάβου και ο Στέλιος Τατάκης και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συμμετέχουν κατά σειρά εμφάνισης τους ο Λεωνίδας Κακούρης, ο Αργύρης Πανταζάρας, η Θεοφανία Παπαθωμά, ο Ερρίκος Λίτσης, η Ιφιγένεια Καραμήτρου, ο Αντώνης Καραθανασόπουλος και ο Σπύρος Σταμούλης.

 

 

 

 

 

Η αναμνηστική αυτή σειρά των ΕΛΤΑ τιμά τον Σεπτέμβριο του 2021 πέντε εμβληματικές προσωπικότητες, αντιπροσωπευτικούς Φιλέλληνες, και μέσω αυτών, την συνεισφορά του φιλελληνισμού στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων.

Δείτε εδώ το επίσημο trailer των ΕΛΤΑ.

https://www.youtube.com/watch?v=UqRXf6nxOF8

Οι πέντε Φιλέλληνες της σειράς είναι οι εξής:

Ο Βρετανός ποιητής Percy Bysshe Shelley, συγγράφει το εμβληματικό του έργο “Hellas” και αναφωνεί “είμαστε όλοι Έλληνες”. Θυμίζει στον πολιτισμένο κόσμο ότι “οι νόμοι μας, η λογοτεχνία μας, η θρησκεία και η τέχνη μας έχουν τη ρίζα τους στην Ελλάδα […] αν δεν ήταν η Ελλάδα ίσως ήμασταν ακόμη βάρβαροι […] η ανθρώπινη μορφή και το ανθρώπινο μυαλό άγγιξαν την τελειότητα στην Ελλάδα […]”. Ο Shelley και η σύζυγός του, πείθουν τον Λόρδο Βύρωνα να μεταβεί στην Ελλάδα και να ταυτισθεί με τον αγώνα των Ελλήνων.

Ο εμπνευσμένος από τον Λόρδο Βύρωνα Ρώσος ποιητής Alexander Sergeyevich Pushkin, απετέλεσε τον θεμελιωτή της ρωσικής λογοτεχνίας, στον οποίο κάθε Ρώσος συγγραφέας ή ποιητής οφείλει τη λογοτεχνική του ύπαρξη. Ένα μικρό δείγμα των φιλελληνικών αισθημάτων του προς την Ελλάδα είναι το εμβατήριό του με τίτλο «Ελλάδα»: «… Εμπρός Ελλάδα, σήκω εμπρός! Δεν τρέφεις άδικα ελπίδες, και τα πανάρχαια βουνά, Όλυμπος, Πίνδος, οι Θερμοπύλες, Σειούν κι εκείνα τις ασπίδες …».

Ο Γάλλος ζωγράφος Eugene Delacroix, ηγετική μορφή του ρομαντισμού, προβάλει με το έργο του την λυρική Ελλάδα. Η διεθνής κοινή γνώμη ανακαλύπτει μέσα από τους πίνακές του, μία Ελλάδα που αγωνίζεται για την ελευθερία της ενώ υφίσταται δεινά, και αξίζει ηθικής και υλικής στήριξης. Ο Eugene Delacroix εμπνέει δεκάδες άλλους καλλιτέχνες να επικοινωνήσουν με το έργο τους, το ίδιο μήνυμα σε όλη την Ευρώπη, και τροφοδοτεί με συναίσθημα και πάθος το φιλελληνικό κίνημα.

Ο Γερμανός στρατιωτικός, Φιλέλληνας εθελοντής στην Ελλάδα και ζωγράφος, Karl Krazeisen, προβάλει με το έργο του τους Έλληνες και Φιλέλληνες αγωνιστές του 1821. Υπηρετεί την γραμμή της Γερμανικής εικαστικής σχολής, που προβάλει την επική Ελλάδα. Μία Ελλάδα που παράγει νέους Μαραθώνες και Θερμοπύλες και αγωνιστές της Επανάστασης που ταυτίζονται με τους ήρωες της Ελληνικής μυθολογίας και αξίζουν θαυμασμό.

Ο Αμερικανός Φιλέλληνας ιατρός Dr. Samuel Gridley Howe, θαυμαστής του Λόρδου Βύρωνος, φθάνει ως εθελοντής στην Ελλάδα το 1824, και προσφέρει τις υπηρεσίες του ως ιατρός και μαχητής. Στη συνέχεια οργανώνει το 1828 στις ΗΠΑ εκστρατεία για την οικονομική ενίσχυση της Ελλάδος, και συγκεντρώνει τεράστια ποσά που διανέμει ο ίδιος, στηρίζοντας το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος. Ο μεγάλος αυτός Φιλέλληνας και εθνικός ευεργέτης της Ελλάδος, εξελίσσεται σε εμβληματικό ανθρωπιστή και υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Ελλάδα δικαίως τιμά στο πρόσωπο των σημαντικών αυτών προσωπικοτήτων την καθοριστικής σημασίας, και πρωτοφανούς στην διεθνή ιστορία, συνεισφορά των Φιλελλήνων και του Φιλελληνισμού στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων.

 

 

 

Με  την ευκαιρία της 225 επετείου της γέννησης του μεγάλου Φιλέλληνα αρχίατρου Heirich Treiber (1796 – 1882), το μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής της ΕΕΦ Κώστας Παπαηλιού και η σύζυγος του Μαργαρίτα επισκέφθηκαν τη γενέτειρα του μεγάλου Φιλέλληνα, την όμορφη κωμόπολη Μάινινγκεν (Meiningen) της Θουριγγίας (Thüringen) και απέτειναν φόρο τιμής στον οικογενειακό τάφο των Treiber, ο οποίος έχει ανακηρυχθεί σε διατηρητέο μνημείο της περιοχής. Επίσης εντόπισαν το σπίτι της οικογένειας Heirich Treiber στην κεντρική πλατεία του Μάινινγκεν, όπου ο πατέρας του διατηρούσε το φαρμακείο της Αυλής.

 

 

Περισσότερες λεπτομέρειες για τον Heirich Treiber και την τεράστια προσφορά του στην Επανάσταση του 1821 παρατίθενται στην ιστοσελίδα της ΕΕΦ:

 

 

 

 

 

Το Μουσείο Φιλελληνισμού είχε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσει στους χώρους του τους απογόνους του μεγάλου Ιταλού Φιλέλληνα Michele Roccavilla που πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων κατά τη διάρκεια του αγώνα εθνικής ανεξαρτησίας και θυσιάσθηκε για την Ελλάδα.

Το προσωπικό του Μουσείου ξενάγησε τον Alberto και την Anna Roccavilla στο Μουσείο και στις συλλογές του. Στη συνέχεια συζήτησαν για την βιογραφία του μεγάλου προγόνου τους και ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης και για την συνεισφορά των Ιταλών Φιλελλήνων στην Ελλάδα και αντήλλαξαν στοιχεία για την βιβλιογραφία.

Ο κ. Alberto Roccavilla δώρισε στο Μουσείο το ιδιαίτερα σημαντικό βιβλίο που έχει συγγράψει και παρουσιάζει τη ζωή και τη δράση του προγόνου του.

Ο Alberto και η Anna Roccavilla προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την ΕΕΦ και το Μουσείο Φιλελληνισμού να αναζητήσει πληροφορίες και για άλλους Ιταλούς Φιλέλληνες, ειδικά από την περιοχή του Πεδεμόντιου και για τους απογόνους τους.

Η ΕΕΦ ευχαρίστησε τον Alberto και την Anna Roccavilla και τους ανακοίνωσε την απόφασή της να τους τιμήσει με το μετάλλιο Lord Byron στην σχετική τελετή που θα λάβει χώρα το 2022.

Ακολουθεί μία σύντομη βιογραφία του σημαντικού προγόνου τους.

Roccavilla, Michele (-1827). Ιταλός Φιλέλληνας από το Revello. Αξιωματικός του Στρατού της Σαρδηνίας. Εξορίστηκε από την πατρίδα του, εξαιτίας της αποτυχίας της επανάστασης των Ιταλών πατριωτών τον Μάρτιο του 1821, στην οποία είχε συμμετάσχει. Στα τέλη του 1825 εντάχθηκε ως ταγματάρχης στον Τακτικό Στρατό υπό τις διαταγές του Γάλλου Φιλέλληνα Charles Fabvier. Διακρίθηκε στη μάχη του Χαϊδαρίου στις 6 Αυγούστου 1826, όπου διέσωσε τον Τακτικό Στρατό από ενδεχόμενη καταστροφή, εξαιτίας της τουρκικής υπεροπλίας. Επίσης διακρίθηκε στην πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών από τα τέλη Αυγούστου 1826 ως την ήττα των Ελλήνων στη μάχη του Αναλάτου, στις 24 Απριλίου 1827. Στη συνέχεια ασθένησε, μεταφέρθηκε στα Μέθανα, όπου απεβίωσε στις 24 Οκτωβρίου 1827.

 

 

 

Ο Μπόρις Τζόνσον μίλησε αρχαία Ελληνικά στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 23 Σεπτεμβρίου 2021.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός ζήτησε από τους πολίτες να κινητοποιηθούν για το περιβάλλον, με αναφορές στον Σοφοκλή: «Ο Σοφοκλής είχε πει “πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει“. Το ανθρώπινο είδος είναι θαυμαστό. Είναι τρομακτικό, αλλά και αξιοθαύμαστο.

O Μπόρις Τζόνσον χρησιμοποίησε την Αντιγόνη, «πολλά είναι τα φοβερά, μα τίποτα δεν υπάρχει πιο φοβερό απ` τον άνθρωπο», για να τονίσει ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί για το κακό, αλλά και το καλό και ζήτησε από την ανθρωπότητα να ωριμάσει.

Στη συνέχεια κάλεσε όλες τις χώρες να συμμετάσχουν στην 26η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον που θα πραγματοποιηθεί στη Γλασκόβη τον Οκτώβριο 2021.

Ο Μπόρις Τζόνσον, απέδειξε ότι ο φιλελληνισμός παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος του δυτικού πολιτισμού και ένα πολιτιστικό πακέτο που περιέχει λύσεις για όλες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα διαχρονικά.

 

 

Η ΕΕΦ και τo Μουσείο Φιλελληνισμού στήριξαν το Διεθνές Συμπόσιο «Das befreite Griechenland und die klassische Antike» («Η απελευθερωμένη Ελλάδα και η κλασική αρχαιότητα (1821-2021)»),  και την περιοδική έκθεση που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Graz στην Αυστρία, το διάστημα 16-18 Σεπτεμβρίου, 2021. Την πρωτοβουλία ανέλαβε η Λέκτωρ Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Graz, Έλλη Παπαζώη και τέθηκε υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος στην Αυστρία.

 

 

Η κορυφαία στιγμή του εμβληματικού Βρετανού Φιλέλληνα, ιδρυτή του Πολεμικού Ναυτικού, κυβερνήτη της Καρτερίας και εθνικού ευεργέτη της Ελλάδος, Frank Abney-Hastings.

Η ναυμαχία αυτή ήταν και μία από τις μεγαλύτερες στιγμές του Φιλελληνισμού. Ο Ελληνικός στόλος με ναύαρχο τον Frank Abney-Hastings, κυβερνήτες των άλλων πλοίων τον Δανό-Γερμανό Fabricius, τον Βρετανό Georges Thomas και τον Γάλλο στρατηγό Dentzel, και δεκάδες άλλους Φιλέλληνες και Έλληνες ναύτες, κατέστρεψε όλον τον Τουρκικό στόλο του Κορινθιακού κόλπου, και άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Στερεάς Ελλάδας. Στη ναυμαχία αυτή ανδραγάθησε και ο αφροαμερικανός Williams, που ηγήθηκε ομάδας 15 ναυτών και επανεκατέλαβε το Ελληνικό πλοίο Σωτήρ, που είχε μείνει ακυβέρνητο.

Η ΕΕΦ και το Μουσείο Φιλελληνισμού τιμούν τους Φιλέλληνες εθελοντές που συμμετείχαν στη ναυμαχία της Αγκάλης (Ιτέας), παρουσιάζοντας στο Μουσείο Φιλελληνισμού τα προσωπικά πιστόλια του Frank Abney-Hastings, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην ναυμαχία αυτή.

Η πλήρης βιογραφία του Frank Abney-Hastings βρίσκεται εδώ:

 

 

 

 

Ο William St Clair, άφησε την τελευταία πνοή της ζωής του, στις 30 Ιουνίου 2021. Μίας ζωής σε μεγάλο βαθμό ταυτισμένης με την Ελλάδα.

Ο μεγάλος αυτός Φιλέλληνας έκανε την παρουσία του αισθητή μέσα από ένα κεφάλαιο στην τρίτη έκδοση του βιβλίου του «Lord Elgin and the Marbles» (1998), το οποίο τον καθιέρωσε ως ήρωα στην Ελλάδα, και σίγουρα εχθρό για το Βρετανικό Μουσείο.

Ο St Clair, ήταν ένας έγκυρος ακαδημαϊκός που αποκάλυψε ένα σκάνδαλο ενώ έψαχνε τα αρχεία του Βρετανικού Μουσείου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, τα Μάρμαρα του Παρθενώνα του μουσείου είχαν τριφτεί με χάλκινες βούρτσες και καυστικά υλικά, κατόπιν εντολής του δωρητή Lord Duveen, του οποίου το όνομα εξακολουθεί να κοσμεί τη γκαλερί του μουσείου. Ο St Clair κατήγγειλε τις ενέργειες αυτές, σημειώνοντας ότι οι μέθοδοι καθαρισμού του Βρετανικού Μουσείου θα  «ατίμαζαν ακόμη και ένα δημοτικό νεκροταφείο», προσθέτοντας ότι αυτές «αψηφούσαν όλες τις αρχές της συντήρησης μνημείων».

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου (1967) κυκλοφόρησε όταν ο St Clair, ένας νεαρός τότε δημόσιος υπάλληλος στο Βρετανικό Ναυαρχείο, έψαχνε κάτι για να απασχολήσει τον ελεύθερο χρόνο του. Απάντησε σε μια διαφήμιση στους Times που ανέφερε ότι η κυρία AC Longland από το Abington είχε κληρονομήσει μια συλλογή με έγγραφα από τον αδερφό του προπάππου της, Philip Hunt, ο οποίος συνόδευσε τον Λόρδο Έλγιν στην αποστολή του στην Ελλάδα.

Το πάθος του St Clair για την Ελλάδα κράτησε μια ζωή. Ένα σχέδιο του Λόρδου Βύρωνα, ο οποίος επιτέθηκε άγρια ​​στον Λόρδο Έλγιν για την αφαίρεση των μαρμάρων του Παρθενώνα, κρεμόταν μόνιμα στην κρεβατοκάμαρά του. Και, χάρη στην κυρία Longland, το «φιρμάνι», ένα οθωμανικό ένταλμα που επέτρεπε στον Λόρδο Έλγιν να αφαιρέσει τα αγάλματα, αποθηκεύθηκε κάτω από το κρεβάτι του για χρόνια.

Το 1984, εξετάζοντας τα ημερολόγια ενός επιμελητή του Βρετανικού Μουσείου, υποψιάσθηκε ότι είχε επιχειρηθεί μια συγκάλυψη. Το Μουσείο αρνήθηκε για πάνω από μια δεκαετία να θέσει τα αρχεία της εποχής στη δημοσιότητα, επικαλούμενο «επιπτώσεις στην ασφάλεια». Όταν τα έγγραφα κυκλοφόρησαν τελικά, ο St Clair διαπίστωσε ότι το 1938 ο επικεφαλής του τμήματος είχε παραδεχθεί στους θεματοφύλακες του Μουσείου το πρόβλημα: «Η ζημιά είναι προφανής και δεν μπορεί να θεωρηθεί υπερβολή». Αφού κατήγγειλε την αξιοπιστία των ισχυρισμών της επιμελητείας του Μουσείου, o St Clair ανακάλυψε το 2001 ότι ο Λόρδος Έλγιν είχε καταβάλει τεράστιες δωροδοκίες σε Οθωμανούς αξιωματούχους στην Αθήνα · τα στοιχεία αυτά υπονόμευαν τους ισχυρισμούς του Μουσείου ότι τα μάρμαρα είχαν αφαιρεθεί νόμιμα. Ο St Clair μεταβλήθηκε αυτόματα σε υπέρμαχο υπερασπιστή της επιστροφής των Μαρμάρων στην Ελλάδα.

Ο William Linn St Clair γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1937 από τη Susan WS Bow, καθηγήτρια Αγγλικών και απόφοιτη του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης και τον Joseph J St Clair, εκπρόσωπο στο Λονδίνο μιας ομάδας Σκωτσέζικων χυτηρίων. Όταν ήταν δύο ετών, η οικογένειά του μετακόμισε πίσω στη Σκωτία για να γλιτώσουν από τους βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η μητέρα του ισχυριζόταν πάντα ότι η πρώτη λέξη που είπε ήταν «Messerschmitt» (το όνομα των Γερμανικών αεροπλάνων). Ο πατέρας του πέθανε από καρκίνο όταν ήταν 16 ετών· o William και η μητέρα του κράτησαν μυστική τη διάγνωση από τον πατέρα του καθ ‘όλη τη διάρκεια της ασθένειας. Λίγοι γνώριζαν για τις κρίσεις μελαγχολίας που υπέστη στη συνέχεια, στις οποίες εύρισκε ανακούφιση διαβάζοντας στωικούς φιλοσόφους, όπως είχε δηλώσει.Στην πορεία κέρδισε μία υποτροφία από την Ακαδημία του Εδιμβούργου, για το St John’s College της Οξφόρδης και μετά την αποφοίτησή του διορίσθηκε δημόσιος υπάλληλος. Μετά το έργο του «Lord Elgin and the Marbles», έγραψε το βιβλίο «Η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ακόμη ελεύθερη» (1972), έναν απολογισμό του αγώνα της ρομαντικής εποχής για την ελληνική ανεξαρτησία και της συμβολής των Φιλελλήνων κατά την Ελληνική Επανάσταση. Αν και ένα χρόνο αργότερα χώρισε από τη σύζυγό του Heidi Fischer, παρέμεινε κοντά στα παιδιά του, Anna, εκπαιδευτικό ψυχολόγο και Elisabeth, κοινωνική λειτουργό.

Το 1988, έγραψε στο Υπουργείο Οικονομικών ένα εγχειρίδιο για διευθυντές το οποίο αποδείχθηκε ότι ήταν πιο διασκεδαστικό από το υπονοούμενο θέμα και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Το επόμενο βιβλίο του St Clair, είχε τίτλο «The Godwins and Shelleys» (1991), και εδραίωσε τη φήμη του ως βιογράφου. Αναφέρθηκε στον Godwin, τον Shelley και τον Byron σαν να ήταν φίλοι.

Μία τετραπλή χειρουργική επέμβαση στεφανιαίας παράκαμψης (bypass) στις αρχές της έκτης δεκαεττίας της ζωής του, τον ώθησε να επανεξετάσει το νόημα της ζωής του και στα 55 του χρόνια αποχώρησε από το Υπουργείο Οικονομικών. Μετά από μια υποτροφία στο All Souls (1992-1996), συνέχισε στο Trinity College, Cambridge (1998-2006). Την ίδια περίοδο δημοσιεύθηκε η τρίτη έκδοση του βιβλίου του για τον Lord Elgin. Περιλάμβανε μια εικόνα της κεντρικής σκηνής της ζωφόρου του Παρθενώνα που τραβήχθηκε από τη φωτογράφο Inge Morath, την τρίτη σύζυγο του Arthur Miller.

Ο St Clair έστειλε στον Miller το βιβλίο του για τον Godwin μαζί με ένα αίτημα να συγγράψει τη βιογραφία του, έχοντας θαυμάσει τα έργα του Miller από τότε που παρακολoύθησε το έργο «Οι μάγισσες του Σάλεμ» (1953) στην Οξφόρδη. Ακολούθησε μια μακροχρόνια φιλία. Πήρε τον Μiller και την Μorath για κωπηλασία στην Οξφόρδη και όταν «Οι μάγισσες του Σάλεμ» έγιναν ταινία με τους Daniel Day-Lewis και Winona Ryder, προσκλήθηκε στα γυρίσματα. Ο Μiller τον αποκάλεσε «αγαπημένο Σκωτσέζο» και συζητούσε μαζί του συχνά με θέμα τις ελληνικές τραγωδίες.

Μετά το ορόσημο βιβλίο του, «The Reading Nation in the Romantic Period», (2004), μελέτησε το εμπόριο σκλάβων και συνέγραψε το «The Grand Slave Emporium» (2007) που δημοσιεύθηκε ως αυτόνομο βιβλίο.

Ο St Clair είχε μεταβληθεί σε θρύλο για την πνευματική του γενναιοδωρία και τις συμβουλές που προσέφερε στους νέους. Βοήθησε αμέτρητους μελετητές και ήταν πάντα πρόθυμος να μοιραστεί την έρευνά του, να συγγράψει εργασίες και να ταξιδέψει σε συνέδρια σε όλο τον κόσμο. Ήταν ενθουσιασμένος όταν ένας νέος μελετητής τον αποκάλεσε «Νέστορα των Ελληνικών Σπουδών»: Ο Νέστωρ είναι ένα μυθικό συνώνυμο για τη σοφία και τη γενναιοδωρία. Λίγες ημέρες πριν πεθάνει, ο St Clair τιμήθηκε με το μετάλλιο Lord Byron από το Μουσείο Φιλελληνισμού και την Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό στην Αθήνα.

Από το 2009, ο St Clair ήταν Πρόεδρος των Open Book Publishers. Είχε εξειδικευθεί στην ιστορία των πνευματικών δικαιωμάτων, και αποδοκίμαζε την στάση της ακαδημαϊκής κοινότητας απέναντι στα paywall, τη μέθοδο περιορισμού πρόσβασης σε περιεχόμενο. Λίγο πριν πεθάνει ετοιμαζόταν να εκδώσει το νέο του βιβλίο 500 σελίδων για τον Παρθενώνα, ακολουθώντας τις διαδικασίες των Open Books. Ένα από τα κεφάλαιο του βιβλίου είναι γραμμένο στο ύφος μιας φανταστικής ομιλίας από τον πολιτικό Περικλή του 5ου αιώνα π.Χ.. Τη στιγμή του θανάτου του, ο St Clair συμπλήρωνε την τελευταία πινελιά του στο βιβλίο αυτό.

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό, οι Έλληνες, τιμούν τον μεγάλο αυτό Φιλέλληνα.

 

 

Βιβλιογραφία: Άρθρο στους TIMES του Σεπτεμβρίου 2021

 

 

Με αφορμή τα 200 χρόνια από την κήρυξη της ανεξαρτησίας της Ελλάδας που υπογράφηκε στις 25 Μαρτίου 1821, το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης (Musée d’art et d’histoire, ΜΑΗ) μαζί με το Hardt Foundation for the Study of Classical Antiquity και το Μουσείο Φιλελληνισμού τιμούν τη φιλία της Ελλάδας και της Γενεύης από τον 19ο αιώνα με τις εκθέσεις ‘Geneva and Greece. A Friendship serving Independence’ και ‘A Taste for Antiquity. Anna et Jean-Gabriel Eynard’, τον Οκτώβριο 2021 – Ιανουάριο 2022.

Οι εκθέσεις προβάλουν τον καθοριστικό ρόλο του Ιωάννη Καποδίστρια, και των στενών του Ελβετών φίλων και ενθέρμων Φιλελλήνων, Charles Pictet de Rochemont και Jean-Gabriel Eynard, στην ενσωμάτωση της Γενεύης στην Ελβετική Συνομοσπονδία και στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τον Οθωμανικό ζυγό. Οι εκθέσεις παρουσιάζουν την υποστήριξη που προσέφερε ο Jean-Gabriel Eynard στον ελληνικό πόλεμο ανεξαρτησίας και την σχέση της οικογένειας Eynard με την Ελληνική αρχαιότητα.

Ακολουθεί το πλήρες πρόγραμμα των δύο εκθέσεων:

 

Geneve-et-la-Grece_dépliant

 

 

Η Γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung δημοσίευσε σημαντικό ολοσέλιδο άρθρο της δημοσιογράφου Christiane Schlötzer σχετικά με τον Φιλελληνισμό κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης και τη συμμετοχή σε αυτήν Γερμανών Φιλελλήνων. Το άρθρο προβάλει μεταξύ άλλων το Μουσείο Φιλελληνισμού στην Αθήνα και τον Γερμανό Φιλέλληνα Heinrich Treiber. Την ιστορία του μεγάλου αυτού Φιλέλληνα διηγείται ο απόγονός του και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό (ΕΕΦ) και του Μουσείου Φιλελληνισμού, καθηγητής Ν. Αποστολίδης.

 

DeutschePhilhellenenSZ.11.09.2021