Ποίηση: Lord Byron
When I left thy shores, O Naxos – An original Greek air
Ο Λόρδος Βύρων ήταν ο πιο διάσημος Βρετανός του 19ου αιώνα και πιθανότατα το πιο γνωστό άτομο στη γη. Μετά την ταχεία επιτυχία του Προσκυνήματος του Childe Harold, η ποιητική φήμη του Βύρωνα απογειώθηκε. Έγινε αντικείμενο θαυμασμού και επιθυμίας. Σύντομα οι άνθρωποι άρχισαν να τον αναγνωρίζουν ως Childe Harold: οι δύο φιγούρες – ο ποιητής και ο φανταστικός ήρωας – «συγχωνεύθηκαν» σε ένα και το αυτό πρόσωπο, όπως δείχνουν πολλά έργα τέχνης αυτής της περιόδου.
Ο Childe Harold, ο αρχετυπικός Βυρωνικός Ήρωας – ένας περήφανος μισάνθρωπος που περιφρονεί τους κανόνες, αλλά είναι ικανός για ισχυρή και βαθιά στοργή – ενέπνευσε πολλούς φανταστικούς ήρωες που ακολούθησαν. Μεταξύ 1812 και 1816, ο Βύρων δημοσίευσε έξι μεγάλα διηγήματα με οριενταλιστικά θέματα: The Giaour: A Fragment of a Turkish Tale (1813), The Bride of Abydos: A Turkish Tale (1813), The Corsair: A Tale (1814), Lara ( 1814), Parisina (1816) και Η Πολιορκία της Κορίνθου (1816). Οι πρωταγωνιστές των έργων του αποτυπώνονται συχνά σε διάφορα έργα τέχνης και σε χρηστικά αντικείμενα: Πίνακες ζωγραφικής, επιτραπέζια ρολόγια, εκλεκτές πορσελάνες, κ.λπ. Έτσι, χάρη σε αυτήν την τάση, ο Βύρων και οι Βυρωνικοί ήρωες κυκλοφορούσαν, κυρίως από τη Γαλλία, σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Την ίδια περίπου περίοδο ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση (1821-1828) και γέννησε ένα τεράστιο φιλελληνικό κίνημα στον δυτικό κόσμο. Ο ίδιος ο Βύρων συμμετείχε ενεργά στον Ελληνικό Αγώνα για την Ανεξαρτησία και στο φιλελληνικό κίνημα. Ιδιαίτερα μετά την τραγική απώλεια του στενού του φίλου και ένθερμου υποστηρικτή της Ελληνικής Επανάστασης, Percy Bysshe Shelley (1792-1822). Η αφοσίωση του Βύρωνα στην ελληνική υπόθεση τροφοδότησε όλο το κίνημα. Το ποιητικό του ταλέντο και η φήμη, η νεότητα, η εμφάνιση και η διάνοιά του τον καθιέρωσαν ως τον μεγαλύτερο influencer της εποχής του.
Στη φαντασία του κοινού, οι Βυρωνικοί ήρωες «συγχωνεύθηκαν» με ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης. Ο Giaour, δηλαδή – ένα βυρωνικό θέμα που είχε ήδη αιχμαλωτίσει την καλλιτεχνική φαντασία Γάλλων ζωγράφων όπως οι A. Scheffer, A. M. Colin, H. Vernet, E. Delacroix και T. Géricault, ερμηνεύτηκε ως Έλληνας μαχητής. ο «άπιστος» Γκιαούρης, που πατάει θριαμβευτικά τον σκοτωμένο Χασάν, ήταν μια αλληγορία για την τελική νίκη του χριστιανικού/δυτικού κόσμου επί της οθωμανικής τυραννίας. Οι χαρακτήρες από τη Νύφη της Αβύδου ταυτίστηκαν με Σουλιώτες πρόσφυγες από την Πάργα. Σκηνές από τον Κουρσάρο και τον Δον Ζουάν ενέπνευσαν τα θέματα του Αποχαιρετισμού του Έλληνα Μαχητή και του τραυματισμένου Έλληνα Μαχητή. Η απόκτηση τέτοιων πολυτελών έργων τέχνης με τον ίδιο τον Βύρωνα ή ένα θέμα που σχετίζεται με το έργο του ή/και την Ελληνική επανάσταση, ήταν ευρέως δημοφιλής στην Ευρώπη.
Καθώς ο φιλελληνισμός δυνάμωνε στον δυτικό κόσμο, ο Βύρων έγινε το κεντρικό σημείο αναφοράς του. Όπως και οι ήρωές του, η μορφή του απεικονίσθηκε σε πολλά έργα τέχνης, σε διακοσμητικά και χρηστικά αντικείμενα (πίνακες ζωγραφικής, πορτρέτα, λιθογραφίες, αγάλματα και αγαλματίδια, ταμπακιέρα, κοσμήματα, επιτραπέζια ρολόγια, βάζα, πιάτα κ.λπ.).
Μετά τον ατυχή θάνατο του ποιητή στο Μεσολόγγι (1824), τα υπάρχοντα του Βύρωνα πέρασαν στον Αμερικανό υπασπιστή του Βύρωνα, Georges Jarvis, και από αυτόν στην κατοχή του Αμερικανού φιλέλληνα Samuel Gridley Howe (1801-1876).
Ο Howe χρησιμοποίησε τα προσωπικά όπλα και τα αντικείμενα του Λόρδου Βύρωνος για να προσελκύσει την υποστήριξη των Αμερικανών πολιτών υπέρ του Ελληνικού Σκοπού: περιόδευσε τις περισσότερες από τις Πολιτείες των ΗΠΑ και οργάνωσε φιλελληνικές εκδηλώσεις, κατά τις οποίες παρουσίαζε τα όπλα και τα προσωπικά αντικείμενα του Λόρδου Βύρωνα για να κινητοποιήσει το κοινό και να συγκεντρώσει χρήματα υπέρ των Ελλήνων. Η επιρροή του Λόρδου Βύρωνα ήταν τόσο μεγάλη, που βοήθησε τον Ελληνικό Αγώνα ακόμη και μετά τον φυσικό του θάνατο.