Σωτήρης Τσιόδρας, καθηγητής λοιμωξιολόγος

 

Ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, έχει συμβάλει καθοριστικά με τις επιστημονικές του γνώσεις, την υπερδραστηριότητά του και διαρκή παρουσία του σε όλα τα μέτωπα, το ήθος του, το κύρος του και την σεμνότητα του, στον αγώνα της κοινωνίας να αντιμετωπίσει την πανδημία του  COVID19. Αποτελεί υπόδειγμα για όλους στην Ελλάδα και διεθνώς.

Το παράδειγμα αυτού του ανθρώπου μας θυμίζει τον ρόλο που διαδραμάτισε ένας μεγάλος Φιλέλληνας, ο καθηγητής, ιατρός Heinrich Treiber, κατά την διάρκεια της επιδημίας χολέρας που μάστιζε την Αθήνα το 1854.

Όταν κτύπησε την Αθήνα η μεγάλη επιδημία χολέρας, και οι δρόμοι ήταν έρημοι κατοίκων, ο μεγάλος Φιλέλληνας ήταν ο μόνος που διέσχιζε πολλές φορές την ημέρα τους δρόμους έφιππος για να δίνει το παρόν στο νοσοκομείο ή όπου αλλού τον καλούσε το καθήκον, έως ότου προσβλήθηκε και ό ίδιος από την ασθένεια αυτή.

Heinrich Treiber, καθηγητής, ιατρός, Φιλέλληνας

Η ΕΕΦ τιμά όλους αυτούς τους ήρωες που εμπνέονται από τις αρχές του Ελληνισμού για να προσφέρουν στην κοινωνία.

Σανδαλίζουσα Νίκη, γλυπτό του 5ου αιώνα πχ από το θωράκιο του ναού της Απτέρου Νίκης στην Ακρόπολη.
Ο Γεώργιος Βρούτος (1843-1908) συμπλήρωσε το αρχαίο γλυπτό και απέδωσε την αρχική του ομορφιά.

Η ΕΕΦ, σε συνεργασία με τον χορηγό της EUROPEAN DYNAMICS, προσέφερε στο πλαίσιο των δράσεων κοινωνικής ευθύνης, 100.000 Ευρώ στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης για την υποστήριξη των δράσεων καταπολέμησης της επιδημίας του κορονοϊού. Υπενθυμίζεται ότι το στρατιωτικό νοσοκομείο ΝΙΜΙΤΣ είναι νοσοκομείο αναφοράς που υποδέχεται ύποπτα κρούσματα κορονοϊού και αντιμετωπίζει επιβεβαιωμένα περιστατικά.

Παράλληλα η ΕΕΦ συγχαίρει δύο άλλους φορείς που έχουν χορηγήσει τις δραστηριότητές της στο παρελθόν.

Το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη & Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, και την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Πολιτιστικού και Κοινωφελούς Έργου ΑΙΓΕΑΣ του Αθανάσιου και Μαρίνας Μαρτίνου, που συμπεριέλαβαν στο σημαντικό τους φιλανθρωπικό έργο δράσεις για την καταπολέμηση της επιδημίας του κορονοϊού.

 

Το Google Maps προσφέρει μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εφαρμογή. Εμφανίζει μία  κατάσταση με Φιλέλληνες που δραστηριοποιήθηκαν υπέρ της  Ελλάδας και του αγώνα για την απελευθέρωση των Ελλήνων, και αποτυπώνει στον χάρτη την χώρα και την πόλη προέλευσης του καθενός.

Η εν λόγω εφαρμογή παρέχει τη δυνατότητα στους χρήστες να έχουν μία πλήρη εικόνα για τις περιοχές στις οποίες αναπτύχθηκε το Φιλελληνικό ρεύμα, και την καταγωγή των Φιλελλήνων.

Μέχρι σήμερα η κατάσταση παρουσιάζει 92 ονόματα Φιλελλήνων. Η ΕΕΦ θα συνεργαστεί με την Google για να επεκτείνει την κατάσταση αυτή και να συμπεριλάβει όλα τα γνωστά ονόματα.

Στον χάρτη και τα στοιχεία που περιέχει, μπορείτε να έχετε πρόσβαση εδώ.

Η ΕΕΦ συμμετέχει ως συνεργαζόμενος φορέας στην Πρωτοβουλία 21 των 14 Ιδρυμάτων και της Εθνικής Τράπεζας για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση των Ελλήνων εναντίον του Οθωμανικού ζυγού. Ήδη παρουσιάστηκαν οι 130 δράσεις της Πρωτοβουλίας σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής. Η ΕΕΦ μετέχει σε 11 από αυτές, ενώ αναπτύσσει και άλλες, ανεξάρτητες δικές της δράσεις στην Ελλάδα και διεθνώς.

Η νίκη της ελευθερίας εναντίον της τυραννίας, η έξοδος από το σκοτάδι της δουλείας και της βαρβαρότητας της πολιτισμικής σιωπής στο πνευματικό φως του Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού απαιτεί συνεχή αναβάπτιση σε αρχές και αξίες διαχρονικές!

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό οργανώνει για δύο συνεχή έτη, με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 2020 και της 25ης Μαρτίου 2021, σχολικό διαγωνισμό με θέμα: «H συνεισφορά των φιλελλήνων στην Ελλάδα και διεθνώς κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821».

Στόχος της ΕΕΦ είναι να τιμήσει η Ελλάδα τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους αυτούς ανθρώπους που εμπνεύστηκαν από τον Ελληνικό πολιτισμό και πίστεψαν στον αγώνα των Ελλήνων για να απελευθερώσουν την Ελλάδα, και να χρησιμοποιήσουμε μία παράδοση φιλίας και συνεργασίας εκατοντάδων χρόνων που συνδέει τους λαούς μας, για να κτίσουμε γέφυρες φιλίας και καλλιέργειας συμμαχιών για το μέλλον.

Τα σχολεία που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό μπορούν να σχεδιάσουν εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και παρουσιάσεις κατά την διάρκεια της εορτής της 25ης Μαρτίου, στις οποίες θα αναφερθούν σε θέματα σχετικά με τον φιλελληνισμό και την δράση των φιλελλήνων στην Ελλάδα.

Οι εκδηλώσεις μπορούν να αναφέρονται σε ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω θέματα, τα οποία παρατίθενται ενδεικτικά:

  • Την επιστροφή στην κλασσική Ελλάδα και την γέννηση του Νεοκλασσικισμού και του Ρομαντισμού τον 18 και 19ο αιώνα στην Ευρώπη.
  • Σε προσωπικότητες όπως ο Βινκελμαν, ο Μπαρτελεμύ, ο Γκουφιέ, η Σενιέ, ο Μυλερ, ο Ειρηναίος Θείρσιος, ο Φρήντριχ Χαίλντερλιν, ο Φρίντριχ Σίλερ, ο Πέρσι Σέλλεϋ, ο Λόρδος Βύρων, ο Σατωβριάνδος, Βίκτωρ Ουγκό, ο Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας, ο Τζωρτζ Κάνινγκ, ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, ο Αλεξάντρ Πούσκιν, ο Ευγένιος Ντελακρουά, κλπ.
  • Στη δράση των φιλελληνικών κομιτάτων στην Ευρώπη.
  • Στην κάθοδο φιλελλήνων στην Ελλάδα, οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων, ενώ πολλοί από αυτούς πέθαναν ηρωικά, όπως Κάρολος Νόρμαν, Λόρδος Βύρων, Σαμουήλ Γκρίντλευ Χάου, Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ, Μπρούνο, Μαξίμ Ρεμπώ, Ολιβιέ Βουτιέ, Ιωσήφ Βαλέστ ή Βαλέστρα, Μιρτσιέφσκι, Τόμας Γκόρντον, Τζορτζ Φίνλεϊ, Καρλ Βίλχελμ φον Άιντεκ, Σαντόρε ντι Σανταρόζα, Αντρέα Ντάνια, Ταρέλα, Φρανκ Χέιστινγκς (Frank Hastings), Κάρολος Φαβιέρος (Charles Fabvier), Τζωρτζ Τζάρβις, Ρίτσαρντ Τσωρτς, Τζουζέππε Ροσαρόλλ, Χένρικ Νικολά Κρέιερ, Ιούλιος Μίλλιγκεν, Ερνστ Μάνγγελ, Ούγγρος μουσικός, Έρικ Τράιμπερ, Σερ Έντουαρντ Κόδριγκτον, κλπ.
  • Στην Ναυμαχία στο Ναβαρίνο.

Η ΕΕΦ και τα στελέχη της είναι στη διάθεση των ενδιαφερομένων για να βοηθήσουν στην επιλογή πηγών και βιβλιογραφίας και στον σχεδιασμό των εκδηλώσεων.

Τα σχολεία που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν μπορούν να βιοντεοσκοπήσουν τις εκδηλώσεις τους και να μας στείλουν τα βίντεο στην ΕΕΦ μέχρι την 30 Απριλίου 2020, σε ηλεκτρονικό αρχείο με την χρήση της υπηρεσίας WETRANSFER.COM, στην διεύθυνση μας: info@eefshp.org

Οι τρείς πρώτοι νικητές του διαγωνισμού θα λάβουν ειδικό βραβείο, και δώρο έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και μία ετήσια σύνδεση στο internet.

Παράλληλα, ανάλογα με το σενάριο των εκδηλώσεων που θα επιλεγούν και την αρτιότητα της εργασίας, η ΕΕΦ μπορεί να καλέσει ορισμένα σχολεία να παρουσιάσουν το έργο τους σε ειδικές εκδηλώσεις, παρουσία ευρύτατου κοινού, εκπροσώπων της ΕΕΦ, απογόνων φιλελλήνων που ζουν σήμερα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, και εκπροσώπων των χωρών καταγωγής των Φιλελλήνων που θα επιλέξετε να τιμήσετε.

Τέλος, η ΕΕΦ θα εξετάσει το ενδεχόμενο να οργανώσει κατά τη διάρκεια του 2021 εκδηλώσεις στο εξωτερικό όπου επιλεγμένα σχολεία θα μπορέσουν να συμμετάσχουν και να επαναλάβουν το έργο τους με την συμμετοχή σχολείων και οργανώσεων νέων από την χώρα καταγωγής των φιλελλήνων που θα επιλέξουν να τιμήσουν. Τα έξοδα θα αναλάβει η ΕΕΦ.

Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε συμπληρωματική πληροφορία και συνεργασία.

Με εκτίμηση
Ματούλα Τούντα
Τηλ. 6974 750361
Email: info@eefshp.org

Ακολουθεί ενδεικτική βιβλιογραφία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  • Εισαγωγική βιβλιογραφία

Οι Φιλέλληνες

ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

  • Ελληνική βιβλιογραφία

Άιδεκ Κάρολος, «Τα των Βαυαρών Φιλελλήνων εν Ελλάδι κατά τα έτη 1826-1829», Αρμονία, τ. 1 (1900) και τ. 2 (1901).

Άννινος Μπάμπης, Ιστορικά σημειώματα, εκδ. Εστία, Αθήνα 1925.

Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, «Φαβιέρος Κάρολος (1782-1855)», διαθέσιμο στην ιστοσελίδα http://argolikivivliothiki.gr [πρόσβαση 18 Μαΐου 2017].

Αυγουστίνου Όλγα, Ιδανικά ταξίδια – Η Ελλάδα στη γαλλική ταξιδιωτική λογοτεχνία, 1550-1821, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2003.

Βερέμης Θάνος, Σκέψεις γύρω από τον Τακτικό Στρατό και το Σώμα των Ελλήνων αξιωματικών (1828-1935) [ανάτυπο από το Η πολιτική στη σύγχρονη Μεσόγειο, χ.ε., Αθήνα 1981].

Βήτας Αχιλλέας, Ο αμερικανικός φιλελληνισμός στην Ελληνική Επανάσταση, εκδ. Αμερικανικού Επιμορφωτικού Ινστιτούτου, Αθήνα 1960.

Βρετανοί Φιλέλληνες 1821-1971, εκδ. Βρετανικό Συμβούλιο, Αθήνα 1971.

Βυζάντιος Σ. Χρήστος, Ιστορία του Τακτικού Στρατού της Ελλάδος από της πρώτης συστάσεώς του κατά το 1821 μέχρι των 1832, εκδ. Κ. Ράλλης, Αθήνα 1837.

Ιστορία των κατά την Ελλην. Επανάστασιν εκστρατειών και μαχών και των μετά ταύτα συμβάντων, ων συμμετέσχεν ο Τακτικός Στρατός, από του 1821 μέχρι του 1833, εκδ. Κ. Αντωνιάδης, Αθήνα 1874.

Ιστορία των κατά την Ελλην. Επανάστασιν εκστρατειών και μαχών και των μετά ταύτα συμβάντων, ων συμμετέσχεν ο Τακτικός Στρατός, από του 1821 μέχρι του 1833, χ.ε., Αθήνα 1901.

Γατόπουλος Δημήτριος, Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο εθνικός ήρως του Εικοσιένα, εκδ. Ελευθερουδάκης, Αθήνα 1940.

Γατόπουλος Δημήτριος, Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, εκδ. Δημητράκος, Αθήνα 1932.

Γεροζήσης Αθ. Τριαντάφυλλος, Το Σώμα των αξιωματικών και η θέση του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, 1821-1975, τόμ. Α΄, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1996.

Δημακόπουλος Δ. Γεώργιος, «Αι εφημερίδες Courrier d’Orient-Le Courrier de la Grèce», Δελτίον της ΙΕΕΕ, τ. 21 (1978), σσ. 469-497.

Δημακοπούλου Χαρίκλεια, Ο σαινσιμονιστής François Graillard περί των ελληνικών πολιτικών πραγμάτων – Παρατηρήσεις και προτάσεις [ανάτυπο από το Δελτίον της ΙΕΕΕ, τ. 22 (1979), σσ. 367-450].

Διαμαντής Κωνσταντίνος, Δημήτριος Υψηλάντης (1793-1832) – Μέρος Α΄: Πληρεξούσιος του Γεν. Επιτρόπου της Αρχής, χ.ε., Αθήνα 1966.

Δοκανάρης Ναπολέων, «Ο Γάλλος Φιλέλληνας Φραγκίσκος Γκραγιάρ και το μεγαλειώδες σχέδιό του για την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της μεταπελευθερωτικής Ελλάδας», Στρατιωτική Επιθεώρηση, Ιούλιος-Αύγουστος 1991, σσ. 73-84.

Δρούλια Λουκία, «Χρονολόγιο της Επανάστασης», στο Τραΐου Ελευθερία (επιμ.), Ο φιλελληνισμός στη Γαλλία, ένθετο Επτά Ημέρες, Καθημερινή (23 Μαρτίου 1997), σ. 4.

Εκατονταετηρίς Φαβιέρου, 1826-1926, εκδ. Εστία, Αθήνα 1927.

Ενεπεκίδης Κ. Πολυχρόνης, Ρήγας-Υψηλάντης-Καποδίστριας, εκδ. Εστία, Αθήνα 1965.

Ζούβας Παναγής, Η οργάνωσις Τακτικού Στρατού κατά τα πρώτα έτη της Επαναστάσεως του 1821, χ.ε., Αθήνα 1969.

Θεμελή-Κατηφόρη Δέσποινα, Το γαλλικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα στην περίοδο του Καποδίστρια, 1828-1831, εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα 1985.

Θεοδωρίδης Δ. Τριαντάφυλλος, Η συμβολή των Βέλγων στον Αγώνα του 1821 – Επί την 150/ετηρίδι της ελληνικής εθνεγερσίας (1821-1971), εκδ. Ένωση Διπλωματούχων Πανεπιστημίων και Ανωτάτων Σχολών Βελγίου, Αθήνα 1972.

Καρατζάς Γεώργιος, «Ο Φιλέλλην Φαβιέρος και ο Τακτικός Στρατός επί Επαναστάσεως», περιοδικό Εστία, τ. 7, τεύχ. 159 (14 Ιανουαρίου 1879), σσ. 17-22.

Καρατζένης Φ. Δημήτριος, Η προς Ήπειρον εκστρατεία το 1822 και η Μάχη του Πέτα, χ.ε., Αθήνα 1980.

Καστάνης Ανδρέας, Η Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της, 1828-1834, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000.

Καστρίτη Νατάσα, Η Ελλάδα του ’21 με τη ματιά των Φιλελλήνων – Γαλλική φιλελληνική παραγωγή από τις συλλογές του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, εκδ. ΙΕΕΕ, Αθήνα 2006.

Κρεμμυδάς Βασίλης, «Ο Γαλλικός Στρατός στην Πελοπόννησο. Συμβολή στην ιστορία της Καποδιστριακής περιόδου», Πελοποννησιακά, τ. ΙΒ΄ (1976-1977), σσ. 75-102.

Λαζαρίδης Π. Κώστας, Ο Δάσκαλος του Γένους Γεώργιος Γεννάδιος (από τα Δολιανά), Ιωάννινα 1971 [Μικρή Ζαγοριακή Βιβλιοθήκη, αριθ. 7].

Λουκάτος Σπυρίδων, «Ιω. Καποδίστριας και Κάρ. Φαβιέρος», Μνημοσύνη, τ. 2 (1968-1969), σσ. 217-277.

Λούκος Κ. Χρήστος, Η αντιπολίτευση κατά του Κυβερνήτη Ιω. Καποδίστρια, 1828-1831, χ.ε., Αθήνα 1984.

Μαζαράκης Αινιάν Κ. Ιωάννης, Τα ελληνικά τυπογραφεία του Αγώνα, 1821-1827, εκδ. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα 2007.

Μακρυγιάννης [= Τριανταφύλλου Ιωάννης], Απομνημονεύματα, τ. Β΄, επιμέλεια: Γιάννης Βλαχογιάννης, εκδ. Βεργίνα, Αθήνα 1980.

Μελετόπουλος Α. Ιωάννης (επιμ.), Ο Ιωάννης Γαβριήλ Εϋνάρδος και ο φιλελληνισμός των Ελβετών, εκδ. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα 1963.

Μπαλωτή Ξένη, Μαιζών, ένας μεγάλος Φιλέλληνας – Η εκστρατεία του στην Πελοπόννησο, εκδ. Ελληνική Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1993.

Ξηραδάκη-Φακιόλα Κούλα, Φιλελληνίδες – Η δράση των Φιλελληνίδων στην Επανάσταση, χ.ε., Αθήνα 1964.

«Ο φιλελληνισμός από το 1821 ως το 1823», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΒ΄: Η Ελληνική Επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1821-1832), εκδ. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1975, σσ. 314-323.

Παπαγεωργίου Στέφανος, Η στρατιωτική πολιτική του Καποδίστρια – Δομή, οργάνωση και λειτουργία του Στρατού Ξηράς της Καποδιστριακής περιόδου, εκδ. Εστία, Αθήνα 1986.

Παπαγεωργίου-Προβατά Ελισάβετ, «Εντυπώσεις από τον Μοριά στην αλληλογραφία μελών του γαλλικού εκστρατευτικού Σώματος υπό τον Maison», Ο περιηγητισμός στην Ελλάδα του 18ου και 19ου αιώνα [Πρακτικά Διεθνούς Συμποσίου, Αθήνα, 23-24 Νοεμβρίου 1995], εκδ. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ. 77-93.

Παπαδόπουλος Ι. Στέφανος, «Η οργάνωση του Στρατού της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας επί Καποδίστρια», ανάτυπο από το περιοδικό Ελληνικά – Φιλολογικόν, ιστορικόν και λαογραφικόν περιοδικόν σύγγραμμα, τ. 18 (Θεσσαλονίκη 1964), σσ. 144-149.

Παπανικολάου-Κρίστενσεν Αριστέα, Το φιλελληνικό κίνημα στη Δανία, εκδ. ΙΕΕΕ, Αθήνα 2010.

Πουρναρόπουλος Κ. Γεώργιος, Ιατρική και ιατροί κατά την Εθνεγερσίαν, Αθήνα 1970 [ανάτυπο από το περιοδικό Νέα Εστία, έτος ΜΔ΄, τ. 88, τεύχ. 1.043 (Χριστούγεννα 1970), σσ. 212-226].

Προβατά Δέσποινα, Étienne-Marin Bailly (1796-1837) – Ένας σαινσιμονιστής στην επαναστατημένη Ελλάδα, εκδ. Σοκόλη, Αθήνα 2008.

Πρωτοψάλτης Εμμανουήλ, «Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και το έργον του κατά την Επανάστασιν του 1821», Αφιέρωμα εις τα 150 χρόνια από της Επαναστάσεως του 1821, εκδ. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 1971, [Εθνική Βιβλιοθήκη, τ. 31], σσ. 159-201.

Ρούσσος-Μηλιδώνης Ν. Μάρκος, «Auguste Hilarion Touret, 1797-1858», Ναυπλιακά Ανάλεκτα, τ. 7 (Ναύπλιο 2009), σσ. 233-235.

Γατόπουλος Δημήτριος, «Το μνημείο των Φιλελλήνων στο Ναύπλιο», Σύγχρονα Βήματα, τ. 68 (1988/1991), σσ. 224-254.

Σακκάς Γεώργιος, Ο Ιερός Λόχος, χ.ε., Αθήνα 1973.

Σιμόπουλος Κυριάκος, Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ’21 – Απομνημονεύματα, χρονικά, ημερολόγια, υπομνήματα, αλληλογραφία εθελοντών, διπλωματών, ειδικών απεσταλμένων, περιηγητών, πρακτόρων, κ.ά., τ. Α΄: 1821-1822, εκδ. Στάχυ, Αθήνα 1990.

Σπηλιάδης Νικόλαος, Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την νέαν ελληνικήν ιστορίαν (1821-1843), τ. 1-2, εκδ. Παναγιώτου Φ. Χριστοπούλου, Αθήνα 1972.

Τράιμπερ Ερρίκος, Αναμνήσεις από την Ελλάδα, 1822-1828 – Ανέκδοτο χρονικό του Αγώνος, χ.ε., Αθήνα 1960.

Τραΐου Ελευθερία (επιμ.), Ο φιλελληνισμός στη Γαλλία, ένθετο Επτά Ημέρες, Καθημερινή (23 Μαρτίου 1997).

Φορνέζι Ερρίκος, Το μνημείον των Φιλελλήνων, εκδ. Χ. Κοσμαδάκης & σία, Αθήνα 1968 [Απομνημονεύματα αγωνιστών του ΄21, τ. 20].

Φωτόπουλος Χρήστος, Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, 1828-1998 – Αφιέρωμα για τα 170 χρόνια από την ίδρυσή της, τ. Α΄, εκδ. 7ο ΕΓ/ΓΕΣ, Αθήνα 1998.

Χαλκουτσάκης Μ. Γιάννης, Η ιστορία της Αφροδίτης της Μήλου, χ.ε., Αθήνα 1988.

  • Ξενόγλωσση βιβλιογραφία

Barau Denys, «La mobilisation des philhellènes en faveur de la Grèce, 1821-1829», Populations réfugiées. De l’exil au retour, επιμ. Luc Cambrézy – Véronique Lassailly-Jacob, εκδ. IRD, Paris 2001, [Colloques et Séminaires], σσ. 37-76.

Barth Wilhelm – Max Kehrig-Korn, Die Philhellenenzeit, von der Mitte des 18 Jahrhunderts bis zur Ermordung Kapodistrias am 9 Oktober 1831, εκδ. Hueber, Μόναχο 1960.

Brengeri, «Adventures of a foreigner in Greece», London Magazine, τ. 6 (Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1826), σσ. 40-60.

Constitutions, loix, ordonnances des assemblées nationales des corps législatifs et du président de la Grèce, recueillies et traduites par ordre du gouvernement (1821-1832), εκδ. Imprimerie Royale, section particulière, Αθήνα 1835.

Dalleggio Eugène, Les Philhellènes et la guerre de l’Indépendance, lettres inédites de J. Orlando et A. Louriotis, εκδ. Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Αθήνα 1949.

De Bollmann Louis, Remarques sur l’état moral, politique et militaire de la Grèce, écrites sur les lieux, εκδ. Carnaud – Simonin, Μασσαλία 1822.

Driault Édouard – Michel Lhéritier, Histoire diplomatique de la Grèce, de 1821 à nos jours, τ. 1-2, εκδ. Presses Universitaires de France, Παρίσι 1925.

Droulia Loukia, Philhellénisme. Ouvrages inspirés par la guerre de l’indépendance grecque, 1821-1833. Répertoire bibliographique, εκδ. Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα 1974.

Debidour Antonin, Le général Fabvier, sa vie militaire et politique, εκδ. Plon-Nourrit et Cie, Παρίσι 1904.

Elliot Charles William James (επιμ.), Campaign of the Falieri and Piraeus in the year 1827, or Journal of a volunteer, being the personal account of Captain Thomas Douglas Whitcombe, εκδ. Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, [Gennadeion Monographs, τ. 5], Πρίνστον 1992.

[Farrat Richard], Essai sur l’organisation d’une armée régulière en Grèce, et sur l’emploi des forces qui s’y trouvent présentement, εκδ. Anselin – Pochard – Delaunay, Libraire au Palais-Royal, Παρίσι 1829.

Fauriel Claude Charles, Chants populaires de la Grèce moderne, τ. Α΄-Β΄, εκδ. Firmin Didot père et fils, Παρίσι 1824-1825.

Lemaire Jean, «Autour d’Olivier Voutier», ανακοίνωση σε συνέδριο της Société Hyéroise d’Histoire et d’Archéologie (16 Νοεμβρίου 2010), διαθέσιμη στην ιστοσελίδα http://www.as-lashha.com/medias/files/2010-11-16-cf-jl-voutier.pdf [πρόσβαση 18 Μαΐου 2017].

Meletopoulos Al. Jean, «L’insurrection hellénique et le philhellénisme français depuis le Directoire et jusqu’à 1830», Messager d’Athènes-Le Progrès, 17 Μαΐου 1963, εκδ. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα 1963.

Mullié Charles, Biographie des célébrités militaires des armées de terre et de mer de 1789 à 1850, εκδ. Poignavant, Παρίσι [18…].

Pascallet Étienne [επιμ.], Notice historique sur M. le maréchal Marquis Maison – Extrait de la Revue générale biographique et nécrologique, εκδ. Breteau – Pichery, Παρίσι 1845.

Pellion Jean Pierre, La Grèce et les Capodistrias pendant l’occupation française de 1828 à 1834, εκδ. Librairie Militaire, Παρίσι 1855.

Persat Maurice, Mémoires du commandant Persat, 1806 à 1844, εκδ. Plon-Nourrit et Cie, Παρίσι 1910.

Pouqueville François Charles Hugues Laurent, Histoire de la Régénération de la Grèce – Comprenant le précis des évènements depuis 1740 jusqu’en 1824, τ. 5, εκδ. Firmin Didot père et fils, Παρίσι 1824.

Quérard Joseph-Marie, La France littéraire ou Dictionnaire bibliographique des savants, historiens et gens de lettres de la France, ainsi que des littérateurs étrangers qui ont écrit en français plus particulièrement pendant les XVIIIe et XIXe siècles, τ. 2: Dix-neuvième siècle, εκδ. Firmin Didot frères, Παρίσι 1836.

Raffenel Claude Denis, Histoire des événements de la Grèce, depuis les premiers troubles jusqu’à ce jour – Avec des notes critiques et topographiques sur le Péloponnèse et la Turquie et suivie d’une notice sur Constantinople, une carte du Théâtre de la guerre est jointe à l’ouvrage, εκδ. Dondey-Dupré père et fils, Παρίσι 1822.

Raffenel Claude Denis, Histoire des Grecs modernes, depuis la prise de Constantinople par Mohamet II jusqu’à ce jour, εκδ. Raymond, éditeur de la Bibliothèque du XIX siècle, Παρίσι 1825.

Raybaud Maxime, Mémoires sur la Grèce – Pour servir à l’histoire de la guerre de l’indépendance, τ. 1-2, εκδ. Tournachon-Molin, Παρίσι 1824.

St-Clair William, That Greece might still be free – The Philhellenes in the War of Independence, τ. 1, εκδ. Oxford University Press, Λονδίνο-Νέα Υόρκη 1972.

Veremis Thanos, Kapodistrias and the French. The formation of a Regular Greek Army, εκδ. The Center for European Studies, Graduate School and University Center, City, University of New York, Νέα Υόρκη 1979.

Voutier Olivier, Lettres sur la Grèce – Notes et chants populaires, extraits du portefeuille du colonel Voutier, εκδ. Firmin Didot père et fils – Ponthieu – Bossange frères – Delaunay, Παρίσι 1826.

Voutier Olivier, Mémoires du colonel Voutier sur la guerre actuelle des grecs, εκδ. Bossange frères, Παρίσι 1823.

Η Ελλάδα – αλληγορία
Αγνώστου Γερμανού ζωγράφου, πιθανόν από το Μόναχο. Παρουσιάζει Ελληνίδα μητέρα με το παιδί της σε αλληγορική σύνθεση που συμβολίζει την επιβίωση του Ελληνισμού και την ταύτισή του με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό του οποίου αποτελεί θεματοφύλακα. Ο πίνακας ανήκε στην προσωπική συλλογή του Βαυαρού πρίγκηπα Ludwig Ferdinand (1859-1949). Λάδι σε μουσαμά. 99 εκ x 121 εκ. Συλλογή της ΕΕΦ

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Το 2019 ήταν ιδιαίτερα δημιουργικό για την Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό.

Οργανώσαμε 3 μεγάλες εκδηλώσεις τον Μάρτιο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο του 2019. Το βίντεο από την τελευταία μας εκδήλωση μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ.

Σχεδιάσαμε και υποστηρίζουμε συστηματικά τον ιστοτόπο της ΕΕΦ (www.eefshp.org), καθώς και την σελίδα μας στο Facebook (Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό). Συγκροτήσαμε ένα εντυπωσιακό μουσικό σύνολο, τους «Byron’s Muse» και ετοιμάζουμε ήδη 3 εκδόσεις και την παραγωγή ενός μουσικού CD.

Το 2020, προχωρούμε στην πρόσληψη μονίμων στελεχών για την υποστήριξη των στόχων μας και την αξιοποίηση της συλλογής μας, καλλιεργούμε σχέσεις με την ακαδημαϊκή κοινότητα και ετοιμάζουμε ένα ευρύ πρόγραμμα οπτικοακουστικών παραγωγών, εκδηλώσεων και δράσεων στην Ελλάδα και διεθνώς, τόσο για το 2020 όσο και κυρίως για το 2021.

Στόχος μας είναι να προωθήσουμε τις αρχές του Ελληνισμού και του Φιλελληνισμού διεθνώς, και να ενθαρρύνουμε τις κοινωνίες που εμπνέονται από αυτές, να βρουν μία θέση και ένα ισότιμο ρόλο στο πλευρό των Ελλήνων, που συνεχίζουν να αποτελούν τον θεματοφύλακα των πανανθρώπινων αξιών. Να δρομολογήσουμε ένα νέο φιλελληνικό ρεύμα για τον 21ο αιώνα.

Ευχαριστούμε όλους σας για το ενδιαφέρον που έχετε εκδηλώσει για να συμβάλετε στο έργο  μας. Στην κατεύθυνση αυτή, ετοιμάζουμε ένα πλαίσιο για την δραστηριοποίηση των φίλων και εθελοντών, για το οποίο θα ενημερωθείτε σύντομα.

Ευχόμαστε σε όλες και όλους Καλά Χριστούγεννα και ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό Νέο Έτος 2020.

Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό

info@eefshp.org

Μία πρωτότυπη έρευνα για την ιστορία των αγωνιστών του Αλέξανδρου Υψηλάντη, που επέζησαν από τις φονικές συγκρούσεις της Επανάστασης του 1821 στη Μολδοβλαχία. Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στη ρωσική Οδησσό και από κει ξεκίνησαν τη δραματική πορεία της επιστροφής τους στην Ελλάδα. Απώτερος προορισμός ήταν η Μασσαλία, όπου θα επιβιβάζονταν σε καράβια για το Αιγαίο. Η πορεία τους δύσκολη.

Φυγάδες, ρακένδυτοι και πεινασμένοι, διασχίζουν την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη εκτεθειμένοι στον βαρύ χειμώνα, με αποτέλεσμα πάρα πολλοί να χάσουν τη ζωή τους. Περνάνε από τη Ρωσία, την Πολωνία και τη Γερμανία, και φθάνουν στην Ελβετία, όπου η πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων τους καθηλώνει για μήνες, ενώ η Γαλλία τούς κλείνει τον δρόμο.

Οι Ελβετοί, οργανωμένοι σε πάνω από 100 φιλελληνικούς συλλόγους, τους φιλοξενούν στα

διάφορα καντόνια, όπου βρίσκουν συγκινητική συμπαράσταση από πολίτες, την εκκλησία και τον Τύπο. Τους παρέχουν φαγητό, ρούχα, ιατρική περίθαλψη. Φιλέλληνες περιγράφουν σε συγγράμματα και εκδόσεις της εποχής την καθημερινότητα των φιλοξενουμένων.

Στις μαρτυρίες τους, που παρουσιάζονται εδώ σε μετάφραση, καταγράφουν διάφορες ιστορίες και ονόματα φυγάδων, καθώς και τον αγώνα τους για την ελευθερία. Τελικά, η Γαλλία υποχωρεί, και έπειτα από 3.000 χλμ. δρόμο οι Έλληνες φθάνουν το 1823 στη Μασσαλία. Επιβιβαζόμενοι σε τρία καράβια, οι 158 από αυτούς επιστρέφουν στην πατρίδα. Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα …

Σχήμα: 17 x 24 εκ. Σελίδες: 192
Eικόνες: 50
Βιβλιοδεσία: χαρτόδετο με αυτιά
ISBN: 978-618-5209-51-3
Γλώσσα: ελληνική

ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΚΑΠΟΝ
Μακρυγιάννη 23–27,
Αθήνα 117 42
Τηλ.: 210 9235098,
Fax: 210 9210983
www.kaponeditions.gr
info@kaponeditions.gr

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΓΚΕΚΟΣ: Γεννήθηκε το 1940 στον Βόλο με ρίζες στην πόλη και στο Πήλιο. Διπλωματούχος μηχανικός και διδάκτωρ τεχνικών επιστημών του Πολυτεχνείου Ζυρίχης (ΕΤΗ). Ερευνητής και καθηγητής στο πεδίο της κβαντικής ηλεκτρονικής με πολυάριθμες επιστημονικές δημοσιεύσεις περί φυσικής, τεχνολογίας και εφαρμογής των ακτίνων λέιζερ στιςμοντέρνες τηλεπικοινωνίες υψηλών ταχυτήτων.

Στα ενδιαφέροντά του ανήκουν ιστορικά θέματα, το δυναμικό της ελληνικής διασποράς, ο ελβετικός φιλελληνισμός και οι ελληνο-ελβετικές σχέσεις στον ρου των αιώνων.

Είναι παντρεμένος με την ψυχολόγο Μάριον-Σάντρα. Έχει δύο παιδιά. Ζει στην Ελβετία, στην Ελλάδα και στη Γερμανία.

19.11.2019, 18.00, Auditorium Theo Angelopoulos, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών

Στην έννοια «της φιλελληνικής στιγμής στο τέλος του αιώνα» στη Γαλλία βρίσκεται η διαπίστωση ότι ο φιλελληνισμός αποτελεί ένα διεθνικό κίνημα που ξεπερνά το ιστορικό πεδίο της εμφάνισης του στα λαϊκά στρώματα – δεκαετία του 1820 – και διαρκεί το λιγότερο έως τα τέλη του 19ου αιώνα.

Την δεκαετία του 1890 το «Κρητικό ζήτημα» και ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 αναζωογονούν την φιλελληνική έξαρση στη Γαλλία και στη μεσογειακή Ευρώπη.

Οι διανοούμενοι, οι εκδότες και οι καλλιτέχνες διαδραματίζουν έναν εξέχοντα ρόλο σε αυτή την πολιτική κινητοποίηση που γεννά ένα νέο κύμα διεθνούς εθελοντικής ένοπλης υποστήριξης, λιγότερο γνωστό αλλά με σημαντικές συνέπειες.

Στοχεύουμε στην ανασυγκρότηση της δέσμευσης των πανεπιστημιακών του Παρισίου και του ζητήματος μιας φιλελληνικής κινητοποίησης όπου συνυπάρχουν τα ιδεώδη «της διπλωματίας των λαών», στην αντι-οθωμανική κινητοποίηση μετά τις πρώτες σφαγές των Αρμενίων και στα πολιτισμικά και λογοτεχνικά επιχειρήματα υπεράσπισης ενός κοινού πολιτισμού γύρω από το πεπρωμένο των Ελλήνων.

Ο κ. Gilles Pécout είναι Πρύτανης της Ακαδημίας του Παρισιού και της ακαδημαϊκής περιοχής Ile-de-France και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων του Παρισιού. Πρώην μέλος της Γαλλικής Σχολής της Ρώμης, είναι καθηγητής Πανεπιστημίου στην École normale supérieure de Paris και κάτοχος της έδρας «Πολιτισμική και πολιτική ιστορία της μεσογειακής Ευρώπης τον 19ο αιώνα» στην EPHE (Sorbonne-PSL). Επίσης, διηύθυνε για πολλά έτη μαζί με τους Maurice Aymard και Γεώργιο Δερτιλή το σεμινάριο: «Νέα μεσογειακά κράτη» της EHESS στο πλαίσιο της έδρας της νεοελληνικής ιστορίας των Γεώργιου Δερτιλή και Κωσταντίνου Κωστή.

Ως ειδικός στην ιστορία της Ιταλίας, ενδιαφέρθηκε για τον ευρωπαϊκό φιλελληνισμό και ολοκληρώνει την έρευνα πάνω στους Ιταλούς και Γάλλους διανοούμενος και εθελοντές στον ένοπλο αγώνα του 1897. Διηύθυνε μαζί με τον Michel Espagne τον τόμο Φιλελληνισμός και πολιτισμικές ανταλλαγές στην Ευρώπη του 19ου αιώνα, RIG, 2005. Επιπλέον είναι ο συγγραφέας των Γέννηση της σύγχρονης Ιταλίας, 1770-1922, (1997), Paris, Armand Colin, 2004, Ας σκεφτούμε τα σύνορα της Ευρώπης 19ος-21ος αιώνας, Paris, PUF, 2004, μετάφραση και έκδοση του Le livre Cœur, Edmondo De Amicis, Paris, Presses Rue d’Ulm, 2001 Πολιτισμός, εκπαίδευση και έθνος στη φιλελεύθερη Ιταλία.

Ο Gilles Pécout έχει δημοσιεύσει 72 άρθρα σε γαλλικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά (Ιταλία, ΗΠΑ, Ελλάδα, Ισπανία, Ιαπωνία, Κίνα) διατέλεσε ή παραμένει μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών: Le mouvement social, Histoire et sociétés rurales, European History Quarterly, Journal of Modern Italian Studies, Bollettino di Italianistica, Società e storia, Memoria e ricerca. Έχει επιβλέψει 28 διδακτορικές διατριβές στη Γαλλία και στην Ιταλία, δύο εκ των οποίων αφορούν στις σχέσεις με την Ελλάδα.

Διατέλεσε καθηγητής ή προσκεκλημένος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ρέθυμνο), στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διηύθυνε το γαλλικό τμήμα του ευρωπαϊκού προγράμματος «Building on the Past» με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, την Ακαδημία της Μπρατισλάβα και τα Πανεπιστήμια του Λονδίνου-UCL, του Μπιλφιντ, της Στοκχόλμης, του Γκρόνιγκεν, της Σεβίλλης και της Λισσαβόνας (ICSTE). Με την δράση του διευκόλυνε την κινητικότητα διδακτορικών φοιτητών ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα.

Είσοδος ελεύθερη , ταυτόχρονη μετάφραση

Η διάλεξη θα λάβει χώρα την Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019, ώρα 19:30 στην Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5)

Την εκδήλωση διοργανώνει το Σώμα Ομοτίμων Καθηγητών τού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο Πρόεδρος Διονύσιος Κόκκινος

Ο Γενικός Γραμματέας Παναγιώτης Σίσκος

Σε όσους επιθυμούν θα χορηγείται πιστοποιητικό παρακολούθησης της διάλεξης.

Ο Φιλελληνισμός υπήρξε ένα μείζον πολιτικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο που διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη με αφορμή την Ελληνική Επανάσταση, του 1821. Βεβαίως, κατ’ ουσία, ο Φιλελληνισμός, υπό την έννοια του θαυμασμού και της αγάπης προς το ελληνικό πνεύμα, έχει αρχαιότατες ρίζες και εκκινεί οπωσδήποτε, τουλάχιστον από την αρχαία Ρώμη, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο τον Κικέρωνα. Η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός περιείχαν ισχυρά φιλελληνικά στοιχεία, όπως άλλωστε ανευρίσκουμε και στους ηγέτες, στρατιωτικούς και πνευματικούς της Αμερικανικής Επανάστασης.

Η μοναδικότητα του φαινομένου, που ιστορικά ονομάζουμε «Φιλελληνικό Κίνημα» έγκειται στη μεγάλη εξάπλωσή του σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, καθώς και στην παντοειδή καλλιτεχνική του έκφραση, μέσα από τις εικαστικές παραστατικές τέχνες, τη μουσική, τη λογοτεχνία, αλλά και το χώρο του δημοφιλούς και χρηστικού αντικειμένου τέχνης. Πολλές φορές, ιδιαίτερα στη Γαλλία, η διάρκεια του φιλελληνικού έργου τέχνης διήρκησε ολόκληρες δεκαετίες και συνδυάστηκε και με το κίνημα του οριενταλισμού, ιδιαίτερα στη ζωγραφική.

Έκτοτε στις ευρωπαϊκές κοινωνίες είδαμε αρκετές φορές φαινόμενα «συγκίνησης» της κοινής γνώμης και εκφράσεις φιλίας και αλληλεγγύης προς δοκιμαζόμενους λαούς, κανένα, όμως, δεν έλαβε, ούτε κατά προσέγγιση, την έκταση και την ένταση του φιλελληνικού κινήματος. Η εξήγηση είναι ότι η έκφραση αυτή αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες είχε ως υπέρτατη αιτία την αίσθηση ενός πνευματικού χρέους, ή ακόμα καλύτερα την αίσθηση ότι η υπόθεση αυτή αφορά στην ίδια την υπόσταση κάθε ευρωπαϊκού λαού, κάθε ανθρώπου και κάθε κοινωνίας που μετέχει αυτού που ονομάζουμε δυτικό πολιτισμό.

Ο κατάλογος των Φιλελλήνων στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών αφθονεί με συμμετέχουσες τις ηγετικές φυσιογνωμίες του φιλελληνικού κινήματος, όπως ο Πρόεδρος της Φιλελληνικής Επιτροπής του Παρισιού, François-René de Chateaubriand, ο Λόρδος Byron στην Αγγλία και ο Ghoete στη Γερμανία, μαζί με έναν λιγότερο γνωστό, αλλά ένθερμο φιλέλληνα, τον Wilhelm Müller. Στον εικαστικό χώρο κορυφαία μορφή, ο Eugène Delacroix, που παρουσίασε στην έκθεση «Υπέρ των Ελλήνων», το 1826, στο Παρίσι, στην Galerie Lebrun, το περίφημο έργο του «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου.»

Το να μιλήσει κανείς για την φιλελληνική τέχνη και τις εκφράσεις της απαιτεί πολύ χρόνο, όπως άλλωστε και το να αναφερθεί στον αγώνα και τη θυσία των εκατοντάδων Φιλελλήνων που προσέφεραν τον εαυτό τους στη μάχη και συχνά τη ζωή τους.

Ας δούμε, όμως, τι έγινε στη μουσική. Πολλοί συνθέτες, διάσημοι και άσημοι στο διάβα της ιστορίας, είτε εμπνευσμένοι από φιλελληνικά ποιήματα, είτε προσαρμόζοντας άλλα, υπηρέτησαν με τη μούσα τους το φιλελληνικό κίνημα. Κοινός παρανομαστής των κειμένων που τέθηκαν σε μουσική ήταν η ακράτητη επιθυμία των λαών για την επικράτηση του πολιτισμού πάνω στη βαρβαρότητα και του Σταυρού πάνω στην Ημισέληνο. Η θεματολογία περιλαμβάνει συχνές αναφορές και συγκρίσεις με την αρχαία ελληνική δόξα, καθώς και την ηρωική αντίσταση των αγωνιζόμενων Ελλήνων, ανδρών, γυναικών και παιδιών ενάντια στον βάρβαρο τύραννο.

Οι Φιλέλληνες οργανώνονταν σε διάφορες ομάδες, υπό μορφή εταιρίας (société) ή κομιτάτου (comité) και οργάνωναν εράνους, δημοπρασίες ή απλές συνδρομές. Μια μορφή συγκέντρωσης πόρων ήταν οι περίφημες μουσικές βραδιές, όπου εκτελούνταν τα φιλελληνικά τραγούδια και ακολουθούσε έρανος υπέρ του αγώνα των Ελλήνων. Σε αυτά πρωτοστατούσαν οι οικοδέσποινες, οι οποίες -κάτι που αγνοείται ευρέως- είναι αυτές που έραψαν την πλειοψηφία των μεταξωτών ελληνικών σημαιών του αγώνα.

Από τα 300 περίπου φιλελληνικά τραγούδια, που γράφτηκαν στην Ευρώπη και την Αμερική, πάνω από 200 γράφτηκαν στη Γαλλία. Από μεγάλους και διάσημους συνθέτες, όπως ο Berlioz και ο Rossini, ο Adam και ο Gounod, μέχρι και από ερασιτέχνες, αρκετοί εκ των οποίων ευγενείς. Μεγάλη έξαρση στην παραγωγή τραγουδιών παρατηρείται, όπως αναφέρει  και ο Γιώργος Κωνστάντζος στη «Φιλελληνική Μούσα», μετά την άλωση του Μεσολογγίου και μετά τη μάχη του Ναυαρίνου. Μετά το 1830, τα τραγούδια σπανίζουν, αφού ο σκοπός επετεύχθη.

Οι τίτλοι των τραγουδιών, τα οποία εκδίδονταν με εξώφυλλα διάσημων χαρακτών της εποχής, αποκαλύπτουν τις αιτίες της συγκίνησης και της δημιουργικής έμπνευσης των συνθετών: «Το τραγούδι των Ελλήνων», «Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες», «Το όνειρο ενός Έλληνα ήρωα», «Η Γαλλία προς τους Έλληνες» (La France au Grecs), «Le nouveau serment de Grecs à Thermopyles», «Le réveil de Grecs», «Η χήρα του Μάρκου Μπότσαρη στο βωμό της Παναγιάς», «Ο Βύρων στο στρατόπεδο των Ελλήνων», «Η τελευταία μέρα του Μεσολογγίου», «Ο αποχαιρετισμός του κλέφτη», «Le Giaour», «Αναχώρηση για τον Μοριά», «Ο Σπαρτιάτης» και άλλα παρόμοια.

Ειδική αναφορά αξίζει για τα μεγαλύτερης διάρκειας έργα, όπως είναι η ηρωική σκηνή της Ελληνικής Επανάστασης του Hector Berlioz (1825), το μελόδραμα «Τελευταία ημέρα του Μεσολογγίου» του Louis Ferdinand Hérold και το κορυφαίο, «Η Πολιορκία της Κορίνθου» του Gioacchino Rossini, τρίπρακτη λυρική τραγωδία που παρουσιάστηκε στο θέατρο της Académie Royale de Musique στις 9 Οκτωβρίου του 1826, με μοναδικό σκοπό τη συλλογή χρημάτων για ενίσχυση των αγωνιζόμενων Ελλήνων. Το εντυπωσιακό αυτό έργο, διασκευή –μετασκευή, μάλλον- παλαιότερου έργου του συνθέτη, κλείνει με την ηρωική απόφαση των ηγετών, λαϊκών και θρησκευτικών της Κορίνθου να πεθάνουν παρά να παραδοθούν στον Μωάμεθ τον Πορθητή.

Η πανελλήνια πρώτη του έργου δόθηκε στην ΕΛΣ μετά από 170 χρόνια, ύστερα από επίμονη πρόταση μου, σε σκηνοθεσία Νίκου Πετρόπουλου.

Ο συνθέτης που ύμνησε στην όπερα την ευρωπαϊκή ιδέα στο περίφημο «Voyage à Reims» ήταν κι αυτός που ύμνησε την πολιτική και την πνευματική ιδέα του Φιλελληνισμού. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Η Ελλάδα χρειάζεται έναν Νέο Φιλελληνισμό. Το όνομά της χτυπήθηκε τα χρόνια της κρίσης. Αυτοί που έλεγαν κάποτε η Νέα Αθήνα, η Νέα Ελλάδα (Neue Hellas), τώρα λένε «μη γίνουμε Ελλάδα».

Είναι η ώρα του Νέου Φιλελληνισμού.

Είναι και πάλι η Ώρα της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού.

Είναι η ώρα της ανανέωσης της ευγνωμοσύνης .

Της Ελλάδας προς τους Φιλέλληνες.

Των Φιλελλήνων προς την Ελλάδα.

Κι όπως έλεγε ο ποιητής που πάνω στο φέρετρό του ακούμπησε η Ελλάδα στις δύσκολες στιγμές:

Ανάξιος όποιος ξάφνου ακούει

Το προσκλητήρι των καιρών

Να το φυσάει ή να το κρούει

Σάλπιγγα ή τύμπανο, τ’ ακούει

Και δε λέει:  Παρών!