Ο Karl Rudolf Brommy (1804 – 1860), ήταν Γερμανός αξιωματικός του Ναυτικού και Φιλέλληνας.
Γεννήθηκε στο χωριό Anger, το οποίο ενσωματώθηκε στην πόλη της Λειψίας, το 1889. Ήταν γιος του δικαστή Johann Simon Bromme (1758-1808) και της Friederike Louise Bromme (1771-1806). Έχασε τους γονείς του στην παιδική ηλικία. Το 1818 έλαβε άδεια από τον κηδεμόνα του για να γίνει ναυτικός. Σπούδασε στη Σχολή Ναυσιπλοΐας του Αμβούργου και στη συνέχεια ξεκίνησε το πρώτο θαλάσσιο ταξίδι του με το μπρίκι «Heinrich»[1].
Υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες για τα πρώτα έτη της ναυτικής καριέρας του Brommy μετά την έξοδό του από τη Σχολή Ναυσιπλοΐας του Αμβούργου, το καλοκαίρι του 1820[2].
Με το μπρίκι ‘’Heinrich’’ ταξίδεψε αρκετά στην Κεντρική Αμερική. Σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις, προσλήφθηκε σε διάφορα αμερικανικά ιστιοφόρα πλοία από το 1822 και προήχθη σε πλοίαρχο το 1826[3]. Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άλλαξε το επίθετό του από Bromme σε Brommy.
O Brommy, πληροφορούμενος τον Αγώνα των Ελλήνων για Ανεξαρτησία, κατέβηκε στην Ελλάδα στις αρχές του 1827, ακολουθώντας τον Βρετανό ναύαρχο Thomas Cochrane, 10ο λόρδο του Dundonald (1775-1860)[4], ο οποίος ανέλαβε τη διοίκηση του Ελληνικού Στόλου.
Ο Brommy υπηρέτησε αρχικά ως α’ αξιωματικός της φρεγάτας ‘’Ελλάς’’, ως το 1828. Το 1828 μετατέθηκε στην κορβέτα “Ύδρα”, με την οποία έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις για τη διαπεραίωση Κρητών στην ελεύθερη Ελλάδα και την καταστολή της πειρατείας. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι η κορβέτα “Υδρα”, ήταν ένα σημαντικό πλοίο του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, που αιχμαλώτισε και απέδωσε στην Ελλάδα ο Cochrane. Στη συνέχεια, το 1829 τοποθετήθηκε στη μοίρα του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη, ως κυβερνήτης της ατμοκίνητης κορβέτας ‘’Επιχείρησις’’ (πλοίο ιδίου τύπου με την Καρτερία που είχε σχεδιάσει ο μεγάλος Φιλέλληνας ναύαρχος Hastings). Από την θέση αυτή συμμετείχε στη μάχη της Πρέβεζας (κόλπος της Άρτας) και τελικά στην απελευθέρωση του Μεσολογγίου, στις 2 Μαΐου 1829[5].
Το 1831 ο Brommy έφυγε από την Ελλάδα, και πραγματοποίησε μία σειρά από επιστημονικά ταξίδια στην Γαλλία, την Αγγλία και την Γερμανία, και τελικά κατέληξε στη Σαξονία.
Το 1832, ο πρίγκιπας Όθων της Βαυαρίας, ανακηρύχθηκε Βασιλεύς της Ελλάδος. Ο Brommy τότε ήταν εμπειρογνώμων της Ελληνικής Αντιπροσωπείας, η οποία υπό τους Κώστα Μπότσαρη, Ανδρέα Μιαούλη και Δημήτριο Πλαπούτα, προσέφερε το στέμμα της Ελλάδος στον Όθωνα και συνόδευσε τον νεαρό βασιλέα στην Ελλάδα. Με την έλευση του Όθωνος στην Ελλάδα, ο Brommy τοποθετήθηκε αρχικά κυβερνήτης του πλοίου “Ερμής”. Στη συνέχεια έγινε μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Ναυτικού και διοικητής του Ναυστάθμου στον Πόρο[6].
Κατά την επόμενη περίοδο υπηρεσίας του στο Υπουργείο Ναυτικών, ο Brommy δημιούργησε ένα νέο οργανωτικό σχέδιο για το Ελληνικό Ναυτικό. Αργότερα έγινε αναπληρωτής διοικητής της στρατιωτικής σχολής, πρώτα στην Αίγινα και μετά στον Πειραιά. Η επιθυμία του να ιδρύσει ναυτική σχολή δεν έγινε πραγματικότητα για αυτόν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στην Ελλάδα[7]. Σύμφωνα με τις ιδέες του, μια ναυτική σχολή θα έπρεπε να δημιουργηθεί σε ένα πλοίο, ούτως ώστε οι ασκήσεις να είναι επιτυχημένες. Σε πολλά υπομνήματά του προς τον Βασιλέα Όθωνα, ο Brommy προώθησε την ιδέα του, αλλά χωρίς επιτυχία[8]. Ακόμη και όταν ο Έλληνας πλοίαρχος Λεωνίδας Παλάσκας (1819-1880) είχε την ίδια ιδέα το 1846 και προσπάθησε να δημιουργήσει το “Ναυτικόν Παιδευτήριον” επί της κορβέτας ‘’Λουδοβίκος’’[9] , απέτυχε λόγω της αντίστασης της πολιτικής ηγεσίας.
Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, ο Brommy τοποθετήθηκε πρόεδρος στο Ναυτοδικείο, όπου υπηρέτησε μέχρι τις 19 Απριλίου 1849. Στη συνέχεια αποσύρθηκε και τυπικά από την Ελληνική υπηρεσία. Ήδη από το 1845 ο Πρώσος βασιλέας Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ’ (1795-1861) τον είχε προσκαλέσει να οργανώσει το Πρωσικό Ναυτικό, μετά την ανάγνωση του εγχειριδίου του “Die Marine – eine gemeinverständliche Darstellung des gesammten Seewesens für Gebildete aller Stände”[10]. Ο Brommy είχε καταγράψει όλη του την εμπειρία από τη συμμετοχή του στο πολεμικό ναυτικό, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, σε ένα σημαντικό βιβλίο. Το βιβλίο αυτό ήταν ιδανικό για την εκπαίδευση νέων ναυτικών του πολεμικού ναυτικού.
Ο Brommy αποδέχθηκε την πρόταση του Πρώσου βασιλέα το 1848. Του την παρουσίασε, μέσω του Πρώσου υπουργού Εμπορίου και Ναυτιλίας Arnold Duckwitz, ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της Φρανκφούρτης Heinrich von Gagern[11].
Με άμεσο συνεργάτη του τον πρίγκιπα Αδαλβέρτο της Πρωσίας, ο Brommy, αφιερώθηκε στην οργάνωση του Πρωσικού Ναυτικού από την πρώτη στιγμή, ως κυβερνήτης της ναυαρχίδας ‘’Barbarossa’’. Στις 18 Μαρτίου 1849 ο Brommy έγινε Αρχηγός του Στόλου της Βόρειας Θάλασσας με το ναυαρχίδα του Πρωσικού στόλου Barbarossa. Ένα ατμόπλοιο παρόμοιο με την ‘’Καρτερία’’ και την Επιχείρηση που ο Brommy είχε γνωρίσει και διοικήσει στην Ελλάδα.
Μάλιστα, το κατέστησε ένα ισχυρό όπλο, παρά τον ελάχιστο χρόνο που είχε για την οργάνωσή του. Η ισχύς του Πρωσικού νεότευκτου Πρωσικού Πολεμικού Ναυτικού, απεδείχθη γρήγορα στον πόλεμο Δανίας – Πρωσίας το 1849. Ο πόλεμος αυτός τελείωσε με τη ναυμαχία της Ελιγολάνδης στις 4 Ιουνίου 1849[12], αποτέλεσμα της οποίας ήταν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 8 Μαΐου 1852, το οποίο αποκαθιστούσε το προπολεμικό status quo[13].
Ο Brommy αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του υποναυάρχου στις 30 Ιουνίου 1853, εξαιτίας της κακής του υγείας και της διάλυσης του πρώιμου Πρωσικού Ναυτικού. Την απόφαση έλαβε η Εθνοσυνέλευση της Φρανκφούρτης στις 2 Απριλίου 1852, με σκοπό τη δημιουργία νέου στόλου. Παρόλα αυτά, ο Brommy δέχθηκε μία θέση συμβούλου για τεχνικά θέματα στο Αυστριακό Αυτοκρατορικό Ναυτικό, τον Ιούνιο του 1857. Όμως, επειδή η υγεία του επιδεινώθηκε, παραιτήθηκε και αποσύρθηκε με την οικογένειά του στη Βρέμη, όπου απεβίωσε το 1860[14].
Ο Karl Rudolf Brommy ήταν ένας σπουδαίος Φιλέλληνας, με πολυσήμαντη προσφορά στην Ελλάδα. Ο Ναύαρχος Brommy συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγών των Ελλήνων. Στη συνέχεια διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο για την σύσταση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και τον σχεδιασμό εκπαιδευτικού προγράμματος για αξιωματικούς του ναυτικού. Η ΕΕΦ τιμά τον σημαντικό αυτό Φιλέλληνα.
Παραπομπές
[1] Uhlrich, Claus, ‘’Carl Rudolph Brommy. Der Admiral der ersten deutschen Flotte’’, εκδ. Semikolon Verlag, Βερολίνο, 2000.
[2] Αρχείο υποναυάρχου Karl Rudolf Brommy (ανέκδοτο), Μουσείο Ναυτιλίας Brake, Ολδεμβούργο, Γερμανία.
[3] Βλ. στο ίδιο.
[4] Τρικούπης, Σπυρίδων, ‘’Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως’’, εκδ. Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, 2007,σελ. 118.
[5] Wagner, Erwin, ‘’ Carl Rudolph Brommy (1804–1860) als Marineoffizier in Griechenland (1827–1849)’’, εκδ. Isensee-Verlag, Brake, 2009.
[6] ‘’Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος’’, 17 Αυγούστου 1835, Αθήνα, Φ.Ε.Κ. αριθμ.24.
[7] Carsten, Jöhnk, ‘’ Ein Sachse erobert die Welt. Admiral Brommy zum 200. Geburtstag’’, εκδ. Schiffahrtsmuseum, Brake, 2004.
[8] Αρχείο υποναυάρχου Carl Rudolph Brommy (ανέκδοτο), Μουσείο Ναυτιλίας Brake, Ολδεμβούργο.
[9] Λυκούδης, Στυλιανός, ‘’Ολίγα τινά δια τον μέγαν του ναυτικού μας ευεργέτην, τον τότε Λεωνίδαν Χ. Παλάσκαν, πλοίαρχον του Β.Ν.’’, ιδ. εκδ., Αθήνα, 1938.
[10] Brommy, Karl Rudolf,‘’ Die Marine – eine gemeinverständliche Darstellung des gesammten Seewesens für Gebildete aller Stände’’, εκδ. Carl E. Schünemann, Βερολίνο, 1849.
[11] Αρχείο υποναυάρχου Carl Rudolph Brommy (ανέκδοτο), Μουσείο Ναυτιλίας Brake, Ολδεμβούργο.
[12] ‘’Das Seegefecht bei Helgoland’’, εφ. ‘’Illustrirte Zeitung’’, Λειψία, 1849, αρ. φυλ. 27.
[13] Beseler, Georg, ‘’Der Londoner Vertrag vom 8. Mai 1852 in seiner rechtlichen Bedeutung geprüft’’, εκδ. Weidmannsche Buchhandlung, Βερολίνο,1863.
[14] Wiechmann, Gerhard, ‘’Karl Rudolf Brommy (1804–1860) in deutschen Erinnerungsorten’’, εκδ. Isensee-Verlag, Brake, 2010.
Βιβλιογραφία-Πηγές
- Brommy, Karl Rudolf, “Die Marine – eine gemeinverständliche Darstellung des gesammten Seewesens für Gebildete aller Stände“, εκδ. Carl E. Schünemann, Βερολίνο, 1849.
- Τρικούπης, Σπυρίδων, ”Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως”, εκδ. Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, 2007, σελ. 118.
- Uhlrich, Claus, “Carl Rudolph Brommy. Der Admiral der ersten deutschen Flotte“, εκδ. Semikolon Verlag, Βερολίνο, 2000.
- Carsten, Jöhnk, “Ein Sachse erobert die Welt. Admiral Brommy zum 200. Geburtstag’”, εκδ. Schiffahrtsmuseum, Brake, 2004.
- Αρχείο υποναυάρχου Carl Rudolph Brommy (ανέκδοτο), Μουσείο Ναυτιλίας Brake, Ολδεμβούργο.
- Beseler, Georg, “Der Londoner Vertrag vom 8. Mai 1852 in seiner rechtlichen Bedeutung geprüft”, εκδ. Weidmannsche Buchhandlung, Βερολίνο, 1863.
- “Das Seegefecht bei Helgoland”, εφ. “Illustrirte Zeitung”, Λειψία, 1849, αρ. φυλ. 27.
- Wagner, Erwin, “Carl Rudolph Brommy (1804–1860) als Marineoffizier in Griechenland (1827–1849)“, εκδ. Isensee-Verlag, Brake, 2009.
- Λυκούδης, Στυλιανός, ‘’Ολίγα τινά δια τον μέγαν του ναυτικού μας ευεργέτην, τον τότε Λεωνίδαν Χ. Παλάσκαν, πλοίαρχον του Β.Ν.’’, ιδ. εκδ., Αθήνα, 1938.
- “Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος”, 17 Αυγούστου 1835, Αθήνα, Φ.Ε.Κ. αριθμ. 24.