Το Πολωνικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στην Αθήνα (ΠΑΙΑ) παρουσιάζει το Aρχαιολογικό Eρευνητικό πρόγραμμα στην κοιλάδα του Ανθεμούντα στη Βόρεια Ελλάδα, μέσω μίας διαδικτυακής διάλεξης, στην οποία θα παρουσιαστεί η τρέχουσα φάση της έρευνας στην κοιλάδα του Ανθεμούντα.
Η διάλεξη θα λάβει χώρα στις 16 Δεκεμβρίου 2021, στις 19.00, μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας MS Teams:
https://teams.microsoft.com/dl/launcher/launcher.html?url=%2F_%23%2Fl%2Fmeetup-join%2F19%3AiTIy8qlpKqvs8xC3NepPesrP25QXYGq6XpaBxNWYJJo1%40thread.tacv2%2F1637009500712%3Fcontext%3D%257b%2522Tid%2522%253a%252273689ee1-b42f-4e25-a5f6-66d1f29bc092%2522%252c%2522Oid%2522%253a%252218a103ad-b063-4996-b5f7-2e62d81c689c%2522%257d%26anon%3Dtrue&type=meetup-join&deeplinkId=c56b4a9c-9dac-430b-afff-4becc276ca95&directDl=true&msLaunch=true&enableMobilePage=true&suppressPrompt=true
Στη διάλεξη θα συμμετέχουν ο καθ. Janusz Czebreszuk, ο καθ. Jakub Niebieszczański, ο αναπλ. καθ. Κωνσταντίνος Βουβαλίδης, ο καθ. Παναγιώτης Τσούρλος, η Δρ. Μαρία Παππά και ο καθ. Στέλιος Ανδρέου.
Το Πολωνικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στην Αθήνα ιδρύθηκε το 2019 και ανέλαβε, με την άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελλάδας, το Πανεπιστήμιο Adam Mickiewicz του Πόζναν ανέλαβε τη διεξαγωγή της αρχαιολογικής έρευνας στην κοιλάδα του Ανθεμούντα (AVAP) από το 2020. Στο πλαίσιο αυτό, Το έργο υλοποιείται με τη συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Περιφέρειας Θεσσαλονίκης, και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Η περιοχή στην οποία επικεντρώνεται το έργο βρίσκεται στα ΝΑ της Θεσσαλονίκης με άμεση πρόσβαση στους ορεινούς όγκους και το Αιγαίο. Η κοιλάδα κατοικείτο συνεχώς τουλάχιστον από τη Μέση Νεολιθική περίοδο. Το πεδινό τμήμα της κοιλάδας, που είναι το μεγαλύτερο και το πιο εύφορο, καταλαμβάνεται από παχύ στρώμα πλημμυρικών αποθέσεων, οι οποίες συνεχίζουν να σχηματίζονται και σήμερα. Καταγράφονται τέσσερις επίπεδες και εκτεταμένες νεολιθικές θέσεις, μεταξύ των οποίων και η θέση Κυπαρίσσι Βασιλικών (Βασιλικά C), μία από τις μεγαλύτερες θέσεις της περιόδου στην Ελλάδα. Δεκατέσσερις θέσεις, όλες με τη μορφή της τούμπας (tell), ανήκουν στην Εποχή του Χαλκού, και ένδεκα στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου. Αρχικός στόχος της έρευνας ήταν η συγκέντρωση και επαλήθευση όλων των γνωστών δεδομένων για τους προϊστορικούς οικισμούς της περιοχής μέχρι τις αρχές της 1ης χιλιετίας π.Χ. Ο στόχος αυτός περιλάμβανε και έρευνα πεδίου με την χρήση μη επεμβατικών τεχνικών (επιφανειακή έρευνα, ψηφιακές αποτυπώσεις, γεωφυσικές διασκοπήσεις, κ.α.).
Στη συνέχεια η έρευνα στράφηκε στη γεωαρχαιολογική μελέτη της ποτάμιας πεδιάδας και επικεντρώθηκε στη μορφή του τοπίου κατά την έναρξη της προϊστορικής κατοίκησης στην περιοχή, στις μεταβολές του και τη δυναμική τους από περίοδο σε περίοδο, στη σχέση των μεταβολών αυτών με την προϊστορική κατοίκηση και στο βαθμό στον οποίο οι αλλουβιακές επιχώσεις περιορίζουν την ορατότητα του αρχαιολογικού αρχείου της κατοίκησης μέσω διασκοπήσεων με ηλεκτρική τομογραφία και δειγματοληπτικές πυρηνοληψίες με την τεχνική vibracoring.
Ως αποτέλεσμα των ερευνών αυτών, έχουν αποκτηθεί δεκάδες αδιατάρακτοι πυρήνες ιζημάτων από επιλεγμένα σημεία στην περιοχή των προϊστορικών θέσεων της πεδιάδας. Το περιεχόμενο των πυρήνων υπόκειται σε λεπτομερή ιζηματολογική, παλυνολογική και γεωχημική ανάλυση και σε υψηλής ακρίβειας χρονολόγηση.
